Są filmy, które się ogląda i są też takie, których się doświadcza. Filmy te łamią wszelkie zasady. Zaskakują nas, rzucają nam wyzwanie i ofiarowują nam jedyne w swoim rodzaju doznania. Żeby zrozumieć co mam na myśli, musisz zobaczyć przynajmniej jeden z tych filmów. Ale uważaj, one potrafią namieszać w głowie.
Zostań właścicielem/ką tego bloga! Kliknij w link!
http://olx.pl/oferta/popularny-blog-na-sprzedaz-CID619-IDckh0Z.html#8b744b5f48
16. Odmienne stany świadomości/Altered States (1980)
Ocena na filmweb.pl: 6,9/10
Na wydziale medycznym Harvardu, doktor Eddie Jessup przeprowadza niezwykły na skalę światową, ale bardzo kontrowersyjny eksperyment. Chce poznać wszystkie możliwe stany świadomości. Zależy mu przede wszystkim, by jak najdalej cofnąć się do wnętrza i historii umysłu. Sposób przeprowadzenia tego doświadczenia może przerazić. Polega na odosobnieniu, ciemności i zażywaniu halucynogennych lekarstw. Tak odważne badania naukowiec może prowadzić tylko na sobie. Tak też czyni, ale w pewnym momencie wymykają się one spod jego kontroli...
Jeden z tych filmów, które potrafią zatańczyć nad twoim umysłem. Pociąga swoją złożonością i szokuje obrazami.
Film, po obejrzeniu którego zadajesz sobie pytanie: "Where is my mind?"
Idealny wstęp do tego, co spotkasz niżej.
15. Blue (1993).
Ocena na filmweb.pl: 8,0/10
Ostatni film Dereka Jarmana, zmarłego w 1994 roku, został uznany za jedno z najbardziej kontrowersyjnych dzieł w historii filmu. "Blue" jest filmem, który składa się z błękitu, muzyki (Simona Fishera Turnera, Karola Szymanowskiego, Erika Satie) oraz głosów, które dociekają znaczenia koloru, odkrywają zaskakujące, najróżniejsze skojarzenia, ujawniają tajemnice.
Jest to rodzaj intymnego dziennika człowieka, który wie, że niebawem umrze.
Niektórzy dostrzegaj a w tym filmie pretensjonalną wręcz nudę, natomiast inni odnajdą poruszające pożegnanie Brytyjskiego filmowca, który był całkowicie niewidomy w chwili, gdy film został ukończony.
Derek Jaman był reżyserem, który zawsze łamał wszelkie zasady kinematografii i dzięki temu filmowi tak właśnie został zapamiętany.
14. Wiosna, lato, jesień, zima... i wiosna/Spring, summer, autumn, winter... and spring (2003)
Ocena na filmweb.pl: 7,8/10
"Wiosna, lato, jesień, zima... i wiosna" to piękna, filozoficzna opowieść o ludzkim życiu. Głównymi bohaterami są dwaj buddyjscy mnisi żyjący na odludziu w małej świątyni. Młody (Kim Ki-Duk) dopiero wchodzi w życie poznając prawdy niesione przez wielowiekową kulturę. Stary (Yeong-su-Oh) - jest jego duchowym nauczycielem. Pełen młodzieńczych namiętności uczeń, nie zawsze będzie zgadzał się z surowymi zasadami mistrza.
Film jest podzielony na pięć części - pór roku. Ich przemijanie symbolizuje życie człowieka w całej swej intensywności: od narodzin po śmierć, od miłości po cierpienie.13.Kret/El Topo (1970)
Ocena na filmweb.pl: 7,5/10
Film opowiada historię El Topo (Kreta, w tej roli Jodorowsky), bezimiennego włóczęgi i rewolwerowca. Mężczyzna wędruje przez pustynię wraz ze swoim synkiem, docierając w końcu do wsi, której mieszkańcy zostali wymordowani. W ramach zemsty pokonuje okrutnych i perwersyjnych bandytów terroryzujących okolicę. Ratuje z ich rąk kobietę, z którą wyrusza na misję pokonania czterech mistrzów rewolweru. By zasłużyć na jej miłość przechodzi pomyślnie serię prób. W efekcie zostaje jednak z niczym, wszystko o co walczył - ulotniło się. Znaleziony na pustyni przez klan kalek i karłów po wielu latach śpiączki odradza się jako święty głupiec...
Dzieło meksykańskiego reżysera z pograniczu surrealizmu osadzonego w westernowej scenerii przepełnione jest symbolami. Nie sposób odkryć ich znaczenia oglądając film jeden raz.
12. Czarny księżyc/Black Moon (1975)
Ocena na filmweb.pl: 6,9/10
Po tym, jak młodej Lily udało się uniknąć potworności tajemniczej wojny pomiędzy kobietami a mężczyznami, jaka rozegrała się w jej wiosce, znajduje schronienie w odległym gospodarstwie. Zostaje wplatana w surrealistyczne życie bardzo nietypowej rodziny.
Sugestywnie ukazany przez kinematografa Sven'a Nykvist'a, "Czarny księżyc" jest Freudowską opowieścią o dojrzewaniu seksualnym w post apokaliptycznym świecie gadających zwierząt.
Jest to jeden z najbardziej eksperymentalnych filmów Louis'a Malle.
11. Waleria i tydzień cudów/ Valerie and her week of wonders (1970)
Ocena na filmweb.pl: 7,6/10
Waleria,13-latka, zostaje z babcią, podczas gdy jej rodzice wyjechali po jej pierwszej miesiączce, wywołującej serię powiązanych ze sobą znów o pożądliwym wampirze, który żeruje na jej młodości.
J.Jireąovi udało się stworzyć dziwnie sugestywny, surrealistyczny poemat wizualny. Zwraca uwagę wyrazista stylizacja, rozróżnienie postaci za pomocą kostiumów i symboliki kolorów, a z drugiej strony niepokojąca dysproporcja między obrazem a dźwiękiem.
Film wiernie podąża za akcją książki. Baśniowa historia pełna jest imaginacji erotycznych czternastoletniej bohaterki. Motywy seksualne, wynurzające się z podświadomości, mieszają się z wampiryczną historią o cenie wiecznej młodości. Oczekiwanie, strach i pragnienie przeplatają się w tej historii nakreślonej w kolorach lata i jesieni. Reżyser specjalnie wybiera zaskakujące zakończenie, które podkreśla dekadencką nutę filmu.
Poetyckie dzieło, które jest interesującym miksem "Alicji w Krainie Czarów" i "Nosferatu".
10. Syndrom Eboli/Ebola Syndrome (1996)
Ocena na filmweb.pl 5,9/10
Hong Kong, rok 1986: Pracownik restauracji morduje swojego szefa i maltretuje jego żonę, po czym ucieka do Południowej Afryki gdzie gwałci Zuluskę zarażoną wirusem ebola. Jakiś czas później pracuje już w innej resteuracji. Tu również morduje swojego szefa i jego żonę (uprzednio ją zgwałciwszy). Na tym jednak się nie kończy - mężczyzna kroi ich na kawałki, po czym robi z nich mięso do hamburgerów, które później sprzedaje. W ten sposób wirus się rozprzestrzenia. Kiedy policja wpada na jego trop, ten wraca do Hong Kongu. Tam również sieje zarazę.
Film pełen krwi, przemocy i scen wyuzdanego seksu. Z pewnością nie nadaje się do oglądania dla ludzi, którzy mają słabe żołądki.
9. Gra wstępna/Audition (2000)
Ocena na filmweb.pl: 6,6/10
Aoyama to człowiek, który ma trudności z nawiązywaniem kontaktów. Brakuje mu towarzyskiej ogłady, a po siedmiu spędzonych samotnie latach także i śmiałości, by poznać kogoś nowego. Bohater pragniepięknej, cnotliwej, pracowitej, młodej i skromnej żony. Ale równocześnie nie ma nic przeciwko temu, by kandydatka poddała się procesowi przesłuchania, podczas którego wraz z tysiącem innych dziewcząt ma czekać w kolejce, aby pokazać biust dwóm panom w średnim wieku.
"Gra wstępna" odczytywana jest jako akt oskarżenia wobec stosunku mężczyzn (szczególnie Japończyków) do kobiet. Reżyser jednak stanowczo zaprzecza, jakoby było ono krytyką społeczeństwa. Jakkolwiek by na to nie spojrzeć - film robi piorunujące wrażenie. Thriller psychologiczny, krytyka społeczna albo jedno i drugie.8. Dom/Hausu (1977)
Ocena na filmweb.pl 7,0/10
Szóstka dziewcząt przybywa na prowincję w odwiedziny do ciotki jednej z nich. Na początku istna sielanka nie zapowiada tragicznych wydarzeń jakie mają się rozegrać. Uczennice nie podejrzewają bowiem, że niezwykle sympatyczna pani u której pozostają w gościnie jest tak naprawdę duchem, który do swej egzystencji potrzebuje ofiar z dziewic...
Mówi się, że "Dom" to jest tak jakby "Sok z żuka" wyrezyserowany przez Dario Argento, tyle, że dziesięć razy lepszy. Twórcy serwują nam wizualną ucztę, która swym wdziękiem, wielostronnością i oryginalnością uderza nas na każdym kroku.
7. Stokrotki/Daisies (1966)
Ocena na filmweb.pl: 7,7/10
Dwie Marie od dłuższego czasu mają poczucie, że wszystko na świecie ulega stopniowej degeneracji, w związku z czym one również postanawiają być zdemoralizowane. Konsekwentnie kierują się zasadą: poza zabawą nic nie ma znaczenia. Uwodzą mężczyzn udając skromne i niewinne dziewczęta, aby po zjedzeniu wystawnej kolacji na ich koszt odprawić ich pierwszym lepszym pociągiem. Szybko jednak bohaterki zaczynają odczuwać znudzenie i szukają nowych, zabawniejszych wrażeń. Kiedy wreszcie poznają smak nieskrępowanej niczym wolności, sprawy zaczynają wymykać im się spod kontroli.
Żywiołowy "dokument komediowo-filozoficzny", jeden z symboli czechosłowackiej Nowej Fali.
6. Czarne Słóńce/Black Sun (2005)
Ocena na filmweb.pl: 8,5/10
Poruszający dokument o francuskim artyście i podróżniku Huguesie de Montalembercie, który w wieku 36 lat w czasie bójki z włamywaczami we własnym domu zostaje oblany terpentyną, w skutek czego stracił całkowicie wzrok. Choć pozbawiony możliwości widzenia za pomocą medytacji tworzy wizję otaczającego go świata. Oprawa muzyczna i efekty wizualne to dzieło reżysera, który uważnie wsłuchuje się w opowieść o życiu, które mimo otaczających ciemności może być wielobarwne.
5. Miasto Zagubionych Dzieci/ The City of Lost Children (1995)
Ocena na filmweb.pl: 7,6/10
Szalony naukowiec, którego dręczy samotność postanawia stworzyć sobie rodzinę. Jednak nie wszystko idzie zgodnie z planem. Żona okazuje się karłem, młodsi synowie swoimi klonami, a starszy syn człowiekiem nieszczęśliwym z powodu braku marzeń sennych. Chcąc za wszelką cenę przeżyć piękny sen, porywa małe dzieci i podłącza je do maszyny kradnącej marzenia. Jednak na poszukiwania jednego z porwanych wyrusza jego przybrany brat - siłacz One wraz ze swoją małą przyjaciółką.
"Miasto zagubionych dzieci" jest bez wątpienia jednym z najbardziej twórczych i wybitnych filmów lat 90-tych. Sam sobą reprezentuje oddzielny podgatunek filmu. Jest to mroczna i niepokojąca baśń.
4. Lekcja Fausta/Faust (!984)
Ocena na filmweb.pl: 7,6/10
"Faust" Svankmajera to swobodna adaptacja nieśmiertelnej historii Fausta, mężczyzny który sprzedał swą duszę diabłu, po raz pierwszy przedstawionej przez Goethego. Reżyser posiłkował się tu różnymi opowiadaniami dotykającymi legendy - m.in. tragedią "Tragiczne dzieje doktora Fausta" (The Tragical History of Doctor Faustus) Christophera Marlowe'a.
Bohater filmu czeskiego surrealisty to bliżej nieokreślony człowiek, który dzięki tajemniczej mapie trafia do złowrogiego teatru lalkowego, gdzie znajduje siebie zaangażowanego w niesamowite, dziwne przedstawienie, łączące w grze aktorów, gliniane a ruchome figurki i gigantyczne marionetki.Film ten jest mocną, surrealistyczną i bardziej inteligentną animacją niż jakakolwiek inna.
3. Gullietta od duchów/Juliette of the Spirits (1965)
Ocena na filmweb.pl 7,6/10
Najbardziej tajemniczy i niepokojący z filmów wielkiego mistrza Frederico Fellini'ego, będący bardzo oryginalną analizą sytuacji społecznej włoskiej kobiety.
Główna bohaterka grana przez Giluliettę Masinę przypadkowo odkrywa, że mąż ją zdradza. Kobieta, która całe swoje życie poświęciła ukochanemu mężczyźnie, przeżywa prawdziwy wstrząs. Pod jego wpływem zaczyna mieć dziwne wizje. Nawiedzają ją niesamowite postacie będące personifikacją narastających w niej stanów lękowych. Kulminacja tych zdarzeń następuje w noc samotnie spędzoną przez Giuliettę w domu. Przerażające zjawy uświadamiają kobiecie pustkę dotychczasowej egzystencji i dają siłę prowadzącą do jej wyzwolenia...
2. Słodki film/Sweet movie (1974)
Ocena na filmweb.pl: 6,5/10
Awangardowy obraz namalowany przez Makavejeva za pomocą kamery. Historia rozpoczyna się od wyboru Miss World. Nagrodą główną jest ślub z miliarderem. Wybory wygrywa kanadyjka (Carole Laure). Jednak zaskoczenie podczas nocy poślubnej powoduje bunt panny młodej. Drugi wątek związany jest z kapitan statku - Anną Planetą (Anna Prucnal). Kapitan Planeta jest proletariuszką i wiedzie zwariowane, rozwiązłe życie.
"Słodki film" jest filmem bardzo dziwnym, surrealistycznym, a chwilami obrzydliwym. Jest w nim tak dużo dziwnych ujęć, że nie sposób ich wszystkich zapamiętać.
Niesprawiedliwie traktowany jako perwersyjny i przesadzony. Jest to fascynujące, złożone studium seksualnych wyobrażeń. Jest spojrzeniem na sex w całej jego złożoności. Ukazuje sex jako pierwotną potrzebę. Pokazuje także, jak sensualność danej osoby może charakteryzować ją całą.
Anna Prucnal po występie w tym filmie nie mogła wrócić do kraju. Nawet, gdy jej matka była umierająca nie zezwolono jej na wjazd do kraju. SB z racji powstałego filmu i jego przesłania założyło jej teczkę osobową, w której opisywano film jako „pornograficzny i szkalujący komunizm.”
1. Opętanie/Possession (1981)
Ocena na filmweb.pl: 7,5/10
Po dłuższej nieobecności Marc (Sam Neil) powraca do Berlina Zachodniego, gdzie ze zgrozą dowiaduje się od żony Anny (Isabelle Adjani), że ta ma kochanka. Dodatkowo zaniepokojony jej dziwnym zachowaniem wynajmuje detektywa, który ma wyjaśnić sprawę. Okazuje się, że kochankiem Anny jest potwór, bardziej zwierzę niż człowiek. Anna zabija detektywa, to samo czyni z kolejnym, który poszukuje zaginionego kolegi. Marc sam idzie pod wskazany adres. Na miejscu postanawia ukryć ślady zbrodni.
Świetna robota Andrzeja Żuławskiego. Aczkolwiek nie jest przeznaczona dla szerokiego grona odbiorców ze względu na swą złożoność, a niekiedy okrucieństwo. Niemniej jednak jest to dzieło, które na trwałe zapisało się w światowej kinematografii.
Jeden z amerykańskich producentów, po przeczytaniu scenariusza "Opętania" zadał Żuławskiemu następujące pytanie: "O co do cholery chodzi w tej historii, w której babka pieprzy się z ośmiornicą?!".
Dodaj komentarz